ژاله علو زاده ۱ فروردین ۱۳۰۶ از تهران می باشد شاعر، گوینده، صداپیشه و هنرمند تئاتر، تلویزیون و سینما اهل ایران هست.
خلاصه از زندگینامه ژاله علو:
نام و نام خانوادگی: ژاله علو
متولد: ۱ فروردین ۱۳۰۶
تهران، ایران
ملیت: ایرانی
دیگر نامها: شوکت علو
شغل: هنرمند
سالهای پرکاری: ۱۳۲۷ تاکنون
همسر(ها): نصر الله محتشم
زندگینامه ژاله علو:
ژاله علو (زادنام شوکت علو متولدٔ ۱ فروردین ۱۳۰۶ – تهران) شاعر، گوینده، صداپیشه و هنرمند تئاتر، تلویزیون و سینما اهل ایران هست.
آخرین اجرای نمایشیاش سریالٔ تلویزیونی مختارنامه نام داشت. او از برگزیدگان هشتمین همایش چهرههای ماندگار در سال ۱۳۸۹ میباشد.
زمان کودکی ژاله علو :
علو در کوچه آیین، واقع در محله سنگلج تهران، از پدری ارتشی چشم به جهان گشود. پدربزرگ او (علوالسلطنه) از خوشنویسان زمان قاجار بود. او در کودکی آثار ادبی ادیبان ایرانی همچون حافظ و سعدی و مولانا را فرا گرفت. در نوجوانی عضو چند انجمن ادبی و گروه شعرخوانی بود و همین پرکاریها موجبات راهیابی او به رادیو و گویندگی در آن را در سال ۱۳۲۷، آماده کرد.
ژاله علو دانشآموخته دانشسرای مقدماتی تهران و هنرستان هنرپیشگی تهران هست.
پرکاری هنری ژاله علو :
اولین پرکاریهای هنری او را گویندگی زنده در رادیو، حاوی میشد. او به اجرای نمایشهای رادیویی میپرداخت و از پایهگذاران برنامه قصه شب بود. اجراهای او در رادیو، او را بر آن داشت که نام «ژاله» را برای خود برگزیند.
پس از سرانجام تحصیلی هنرپیشگی در فیلم طوفان زندگی، به ایفای بازي کردن نقش پرداخت. پس از بازی در چند فیلم سینمایی، داخل صحنه تئاتر شد و اولین اجرای خود را در سال ۱۳۲۸، در یکی از نمایشهای هنریک استپانیان تجربه کرد. آخرین اجرای تئاتر خود را در سال ۱۳۳۷ و در نمایشی به نام توپاز، به کارگردانی نصرتالله محتشم، انجام داد.
او آغازگر دوبلهٔ کارتون در ایران بود و دوبلهٔ بسیاری از کارتونهای والت دیسنی، مشابه پینوکیو، سفید برفی، زیبای خفته، سیندرلا، صد و یک سگ خالدار به کارگردانی او انجام شدههست.
زندگی خصوصی ژاله علو :
او در سال ۱۳۳۰، با نصرتالله محتشم ازدواج کرد.
نصرتالله محتشم (تولد ۱۲۹۸ تهران – مرگ ۱۳۵۹ تهران) هنرمند سینما و تئاتر ایران هست. او پرکاری هنری را از سال ۱۳۰۸ با بازی در تئاتر فرهنگ رشت ابتدا کرد و بعد آن را تئاترهای استودیو درام کرمانشاهی، نکیسا، تهران و فردوسی ادامه داد. پرکاری سینمایی را از سال ۱۳۱۴ با بازی در فیلم شیرین و فرهاد ابتدا کرد. از دهه ۱۳۲۰ به پرکاری در رادیو مشغول شد؛ و از سال ۱۳۳۱ در دوبله نیز به پرکاری پرداخت. او دو دوران در سالهای ۱۳۳۱ و ۱۳۴۱ ریاست اداره نمایش کشور را به عهده داشته هست. او همسر ژاله علو و روحانگیز سامینژاد بوده هست.
جوایز ژاله علو:
– تندیس افتخار برای یک سن پرکاری سینمایی از سوی منزلٔ سینمای ایران (۱۳۸۲)
– تقدیرنامه برای یک سن پرکاری هنری و اثر فرهنگی از انجمن هنرمندان سینمای ایران
– لوح سرنوشت به عنوان کارگردان برتر از ششمین جشنوارهٔ بینالمللی برنامههای رادیویی
– لوح سرنوشت و پاداشٔ بهترین کارگردانی برای نمایشنامهٔ رادیویی «یک اتفاق آسان» در جشنوارهٔ بینالمللی برنامههای رادیویی (۱۳۸۵)
– معرفی به عنوان چهرهٔ ماندگار (۱۳۸۹)
مدرکٔ هنری ژاله علو:
سینما
– طوفان زندگی (۱۳۲۷)
– زندانی امیر (۱۳۲۷)
– واریتهٔ بهاری (۱۳۲۸)
– افسونگر (۱۳۳۱)
– آغا محمدخان قاجار (۱۳۳۳)
– ماجرای زندگی (۱۳۳۳)
– عروس دجله (۱۳۳۳)
– اتهام (۱۳۳۵)
– یعقوب لیث صفاری (۱۳۳۶)
– طلسم شکسته (۱۳۳۷)
– بیژن و منیژه (۱۳۳۷)
– بیستارهها (۱۳۳۸)
– پیمان دوستی (۱۳۳۸)
– آسمون جل (۱۳۳۸)
– صفرعلی (۱۳۳۹)
– پیمان (۱۳۳۹)
– دندان افعی (۱۳۴۰)
– بیوههای خندان (۱۳۴۰)
– ور پریده (۱۳۴۱)
– طلای سفید (۱۳۴۱)
– کلید (۱۳۴۱)
– هوکانی (ناتمام-۱۳۴۸)
– شیرین و فرهاد (۱۳۴۹)
– لیلی و مجنون (۱۳۴۹)
– طوقی (۱۳۴۹)
– پنجره (۱۳۴۹)
– پل (۱۳۵۰)
– حس داغ (۱۳۵۰)
– داشآکل (۱۳۵۰)
– لوطی (۱۳۵۰)
– آدمک (۱۳۵۰)
– قلندر (۱۳۵۱)
– اتل متل توتوله (۱۳۵۱)
– فتنهٔ چکمه پوش (۱۳۵۱)
– ساعت بلا (۱۳۵۱)
– عباسه و جعفر برمکی (۱۳۵۱)
– آبنبات چوبی (۱۳۵۱)
– شیرعلی مردان (۱۳۵۱)
– کیفر (۱۳۵۲)
– غریب (۱۳۵۲)
– صدای بیابان (۱۳۵۴)
– واسطهها (۱۳۵۶)
– زمانه از دست رفته (۱۳۶۸)
– پرواز را به خاطر بسپار (۱۳۷۱)
– جنگ نفتکشها (۱۳۷۲)
– بشربرفی (۱۳۷۳)
– روز واقعه (۱۳۷۳)
– پری (۱۳۷۳)
– اختر سعد (۱۳۷۴)
– زن امروز (۱۳۷۵)
– سلطان (۱۳۷۵)
– مسافر ری (نسخهٔ سینمایی) (۱۳۸۰)
– مهمان مامان (۱۳۸۲)
تلویزیون:
– مختارنامه ( ۱۳۸۹–۱۳۹۰ داوود میرباقری )
– مستند اهل صحرای سکوت ( ۱۳۸۷–۱۳۹۰ )
– شیخ بهایی (۱۳۸۲–۱۳۸۷ شهرام اسدی)
– ساعت شنی ( ۱۳۸۵ بهرام بهرامیان)
– روز رفتن ( ۱۳۸۵ – جواد افشار )
– مشق عشق (۱۳۸۳–۱۳۸۴ بهرام بهرامیان)
– روشنتر از خاموشی (۱۳۷۸–۱۳۸۱ حسن فتحی)
– سلاح سرپر ( ۱۳۷۷–۱۳۸۱ امرالله احمدجو )
– مسافر ری ( ۱۳۷۹ داوود میرباقری )
– آی بشرها ( ۱۳۷۹ محمد حسینپور )
جهان خادم (برنامه کودک و نوجوان )
– یکی بود، یکی نبود ( ۱۳۷۸ جواد ارشاد )
– روزهای زندگی ( ۱۳۷۷–۱۳۷۸ سیروس مقدم )
– بگذار خورشید برآید ( ۱۳۷۷–۱۳۷۸ حسین مختاری )
– چشمبهراه ( ۱۳۷۷ اصغر فرهادی )
– پیگرد ( ۱۳۷۵ اردشیر طلوعی )
– قائممقام فراهانی (۱۳۷۵ محمدرضا ورزی )
– زیر چتر خورشید ( ۱۳۷۵ بهمن زرینپور )
– بیبییون ( ۱۳۷۴ حسین پناهی )
– این منزل دور هست (۱۳۷۰–۱۳۷۴ مسعود رسام)
– آوای فاخته ( ۱۳۷۳ بهمن زرینپور)
– سنگ و شیشه (۱۳۷۲ جمشید حیدری )
– سرزمین من و نقابداران ( ۱۳۷۲ مرتضی جعفری)
– زمان روابط ایران و انگلیس ( ۱۳۷۲ مرتضی جعفری)
– باغ گیلاس ( ۱۳۷۲ مجید بهشتی)
– روزی روزگاری ( ۱۳۷۰–۱۳۷۱ امرالله احمدجو)
– نقاشی با خطوط آسان (۱۳۷۰ میترا عبدی )
– وزیرمختار (۱۳۷۰ سعید نیکپور )
– گالشهای مادربزرگ ( ۱۳۶۷ بهمن زرینپور )
– بخش چهار عمل ( ۱۳۶۷ مسعود فروتن)
– اسناد کهنه، زمان نو ( ۱۳۶۷ نادر ابراهیمی)
– گرگها (۱۳۶۵–۱۳۶۶ داوود میرباقری )
– امیرکبیر ( ۱۳۶۳–۱۳۶۴ سعید نیکپور)
تئاترها
– ماری مادلن
– در سایهٔ حرم
– سوگلی حرم
– دزد ناشی
– سرباز ازخودگذشته
– شاه صفی
– جاسوسه
– شعله
– لبخند مرموز
– آغا محمد خان
– تو مال منی
– توپاز
– انتقام
– میهمانان سمج
– قهرمان
– رقص زمین
گزیدهٔ دوبلهها:
– کارتونهای والت دیزنی: گربههای اشرافی، سیندرلا، زیبای خفته، صد و یک سگ خالدار، ماجراهای پینوکیو، سفیدبرفی و هفت کوتوله و تام بندانگشتی
– سریالٔ کارتونی «رامکال»
– سریالٔ کارتونی «سرندیپیتی»
– سریالٔ کارتونی «الفی اتکینز»
– سریالٔ کارتونی «پت پستچی»
– سریالٔ تلویزیونی «زن اتمی»
– فیلم سینمایی «جادوگر شهر زمرد»
– فیلم سینمایی «بادبادک آبی»
– فیلم سینمایی «یوزپلنگ»
– فیلم سینمایی «پسری روی دلفین»
– فیلم سینمایی «دُن آرام»
– فیلم سینمایی «شنیدم که جغدی مرا به نام میخواند»
– سریالٔ تلویزیونی «سویینی»
– سریال تلویزیونی «سالهای دور از منزل (اوشین)»