کندو یک هنر رزمی مدرن ژاپنی است، تاریخچه کندو به شکل گیری سبک های مختلف کنجوتسو یا شمشیرزنی سامورایی برمی گردد. این تکنیک‌ها که طی قرن‌های متوالی تکامل یافته‌اند، اساس هنر رزمی کندو را تشکیل می‌دهند. کندو (به ژاپنی: راه شمشیر یا راه شمشیر) یک هنر رزمی مدرن ژاپنی است که از شمشیرزنی سنتی سامورایی‌ها سرچشمه می‌گیرد. . هنر کنجوتسو در ژاپن شمشیر مورد استفاده در کندو از بامبو ساخته شده است و تمرین کنندگان کندو از نوعی زره به نام “بوگو” استفاده می کنند. ترکیب تکنیک ها و ارزش های هنرهای رزمی از یک سو و حرکات شدید بدنی ورزش های مدرن از سوی دیگر. کوندو توانایی های ذهنی و جسمی رزمی کار را افزایش می دهد. چالش ها. برای دانش آموزان کندو، “کندوکا” (در ژاپنی: کلمه قدیمی کندوئیست هنوز به ندرت در انگلیسی استفاده می شود. تاریخچه کندو را می توان به شکل گیری سبک های مختلف کنجوتسو یا تکنیک های شمشیرزنی سامورایی ردیابی کرد. به طور متوالی در طی قرن ها تکامل یافته است. آنها پایه ای هستند که هنر رزمی کندو را شکل می دهند.تمرینات کاتا که اکنون بخشی از رژیم تمرین کندو است، طی چندین قرن به عنوان تمرینات آموزشی برای مبارزان کنجوتسو توسعه یافته است.همین تمرینات امروزه به شکل تکامل یافته تری انجام می شود.هنر رزمی کندو از هنر رزمی کن جوتسو می آید که به نوبه خود ریشه در اصول و آموزه های ذن بودا دارد.) او توسط افرادی به نام سامورایی آموزش دیده است. . . تا پایان قرن نوزدهم. از آغاز قرن هجدهم، استفاده از شینای و بوگو برای آموزش در مدارس کندو رواج یافت، این ورزش به تدریج وارد دوره های مدارس دولتی در سطح متوسطه و دانشگاه شد، تا اینکه امروزه کندو در اکثر مدارس ژاپن درسی مورد نیاز است. . . 
ورزش رزمی کندو بر اساس هنر رزمی کن جوتسو است که هدف آن تربیت ذهن و بدن، تلاش برای پیشرفت در هنر کندو با تمرینات سخت و پرورش روحیه قوی است. در حالی که می توانید: کشور و جامعه خود را دوست داشته باشید. کمک به توسعه فرهنگ؛ سطح آرامش و رفاه در بین همه مردم. این عبارت بیانگر مسیر انسان در زندگی، مسیر شکل گیری شخصیت، انضباط نفس، مهارت و احترام به دیگران است. تداوم این تکنیک های مدرن، افراد را به بالاترین سطح جسمی و روحی می برد و نظم و انضباط خود را فرمان می دهد و می آموزد.ریشه این دو تکنیک به تاریخ قرون 1568-1336 و مکاتب شمشیرزنی سامورایی در عصر موروماچی برمی گردد.در این زمان جنگ های داخلی زیادی در این کشور روی داد و مردم برای دفاع از خود و مبارزه با ارتش فئودال، شمشیرزنی را آموختند. این امر ضروری تلقی می شد و در واقع دلیلی بود که بسیاری از مدارس در ژاپن این روش را تا اوایل دوره توکوگاوا (1863-1600) ادامه دادند و تأثیر زیادی در این ورزش داشتند. البته تمرین با شمشیرهای واقعی خطری جدی برای علاقه مندان به این هنر رزمی محسوب می شد، از این رو استادان این رشته در اوایل قرن هجدهم تصمیم به آموزش و گسترش آن با استفاده از ابزارهای مطمئن و مطمئن گرفتند. این بار تیم از یک ابزار جنگی ژاپنی به نام شینای استفاده کرد.پس از جنگ جهانی دوم، این هنر رزمی ممنوع شد زیرا کاربران آن به طور ضمنی اعلان جنگ می‌دانستند. یک ورزش صرف، نه یک هنر رزمی جنگجو، با پیامی جهانی برای معرفی فرهنگ ژاپنی به تمام جهان گسترش یافت. کندو علاوه بر دارا بودن تمامی مهارت های رزمی و فرهنگی به راهنمای ایده آلی برای آموزش نسل های جوان تبدیل شده است.Bogo Kendo Sportswear Bogo نام لباس محافظ ورزشکاران هنرهای رزمی کندو و ناگیناتا است.بوگو به طور کلی یکی از قسمت های زیر است و از موارد زیر تشکیل شده است: * I: (面): محافظ سر * انجام: (胴): محافظ میانی بالاتنه * کوته: (小手): محافظ دست، مچ و آرنج * تارا: (垂れ): گارد میانی پایین * Sune-ate: (脁当奵): ویژه رشته ناگیناتا 
Bogo Sportswear Kendo Bogo Team Separately Men (Kendo) Men در زبان ژاپنی اساساً به معنای “سر” است. در ورزش، مردان نام محافظ سر است که ورزشکاران هنرهای رزمی کندو از آن استفاده می کنند و بخشی از بوگو است. این نام همچنین نام یکی از پنج نوع ضربه ای است که در کندو با شینای استفاده می شود. Do (Kendo) Do (Dō) نام سپاه گارد میانی کندو و بخشی از ورزشکاران هنرهای رزمی بوگوتا است. این نام همچنین نام یکی از پنج نوع لگد مورد استفاده در شینای کندو است. کوته (ورزشی) کوته نام محافظ دست و مچ ورزشکاران در هنرهای رزمی کندو و بخشی از بوگو است. این نام همچنین نام یکی از پنج نوع لگد مورد استفاده در شینای کندو است. منبع: خوی وب
ورزش کِن‌دو
.
